افتخار ایران 

افتخار ایران

آشنایی با دانشمندان،مفاخر،مشاهیر ،نخبگان ایران زمین

 امروزه و در مواجهه با فرهنگ جهانی سازی, اهمیت هویت های قومی و ملی در عرصه های خرد و کلان فرهنگی حائز

اهمیت بیشتری می شود. دانشمندان،نخبگان و مفاخر یک ملت رابطه ای مستقیم با هویت و خودباوری فرهنگی آن

ملت در فرایند جهانی سازی دارند.

مفاخر افراد یا پدیده هایی هستند که می توان به آنها افتخار کرد و به عبارتی مایه فخر و مباهات هستند.  مهم ترین

بعد کارکردی شناخت مفاخر بعد هویتی آنهاست. بعد هویتی آنها می تواند موجب ارتقای فرهنگ عمومی و

اعتلای هویت قومی و ملی در گستره ای فراخ تر باشد.  شناخت مفاخر فرهنگی و هنری یک ملت و تلاش برای

الگوسازی آنها تا حد قابل توجهی در اعتلای هویت فردی, اجتماعی و ملی آن ملت موثر خواهدبود.

 

باید با شناساندن مفاخر و آثار آنها به جامعه ، قشرهای مردم را از آثار و تولیدات بزرگان بهره مند ساخت و به این امور

به صورت محتوایی پرداخت .
هدف مامعرفی و بزرگداشت بزرگان و مفاخر فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی است.امروزه و در مواجهه با فرهنگ جهانی ،

اهمیت هویت های قومی و ملی در عرصه های خرد و کلان فرهنگی حائز اهمیت بالایی ست و مفاخر یک ملت رابطه

ای مستقیم با هویت و خودباوری فرهنگی آن ملت در فرایند جهانی سازی دارند .

 

 جوانان باید در مسیر پرورش استعدادهای خود به آن ویژگی‌های برجسته که موجب تمایز آن شخصیت علمی،دینی و

یا هنری از دیگران شده است توجه نموده و سلوک رفتاری و منش اخلاقی آن برگزیده را سرمشق خود قرار دهند .

——————————————–

افتخار ایران | خواجه نظام الملک

خواجه نظام‌الملک طوسی (۲۸ مهر ۳۹۷ تا ۲۲ مهر ۴۷۱)

افتخار ایران

فرزند ایران

خواجه نظام الملک ابوعلی حسن بن علی بن اسحاق طوسی شناخته شده به خواجه نظام‌الملک طوسی (۲۸ مهر ۳۹۷ تا ۲۲ مهر ۴۷۱) (متولد ۴۰۸ هـ. ق، طوس، کشته شده در صحنه کرمانشاه به دست یک باطنی ۴۸۵ هـ. ق) وزیر نیرومند دو تن از شاهان بزرگ دوره سلجوقیان، آلپ ارسلان و ملکشاه یکم در ایران بود. وی نیرومندترین وزیر در دودمان سلجوقی بود و سلجوقیان نیز در زمان وی به اوج نیرومندی رسیدند. او ۲۹ سال سیاست درونی و بیرونی را رقم می‌زد.

وی از بزرگ‌ترین پیشگامان توسعه فرهنگی بعد از ورود اسلام بود و مدارس زیادی به نام نظامیه تأسیس کرد که نظامیه بغداد مهم‌ترین آنها بود. ابوعلی حسن طوسی از دهقانزادگان بیهق(سبزوار) بود. از آن‌جاکه دانش اندوزی‌اش در شهر توس (طوس) بود توسی خوانده می‌شد. وی در زمان پادشاهی غزنویان چشم به جهان گشود؛ و در آغاز از دیوانسالاران و پس از برکناری عمیدالملک کندری در سال ۴۵۵ (قمری)؛ که با تحریک خود او انجام شد، وزیر آلپ ارسلان و همچنین آموزگار ولیعهد خردسالش ملکشاه شد و ۲۹ سال (اندکی پیش از مرگ) در این جایگاه بود، با مرگ الب ارسلان، خواجه نظام‌الملک، ملکشاه را که بیش از هفده یا هجده سال نداشت به شاهی رساند و خود، کار گرداندن کشور ایران را که اکنون دچار گرفتاری‌ها و نابسامانی‌های بسیاری بود به دست گرفت.

به کوشش او که مرد کاردانی بود گرفتاری‌های بسیاری از دستگاه سلجوقی دور شد و ملکشاه به نیرو و چیرگی بسیاری در کشور رسید. خواجه علاوه بر رتق و فتق امور مملکتی و حل مشکلات عدیده اجتماعی و اخلاقی و سایر مسائل مملکتی دست به ایجاد مدارسی زد که در تاریخ به نام وی به مدارس نظامیه مشهور است و همان مدارس هستند که بعدها سرمشق دانشگاه‌ها شدند؛ که مهم‌ترین آن‌ها عبارت بودند از نظامیه‌های بغداد، موصل، نیشابور، بلخ، هرات، مرو، آمل، گرگان، بصره، شیراز، اصفهان. نهضتی که نظام‌الملک با ساختن نظامیه‌های متعدد به وجود آورد به‌زودی و با سرعتی شگفت‌آور در سراسر شهرهای ایران و بسیاری دیگر از شهرهای کشورهای اسلامی دنبال شد، به‌طوری‌که در سده‌های پنجم و ششم هیچ شهری نبود که در آن مدارس متعددی وجود نداشت؛ چه کوچک چه بزرگ. امرا و حاکمان نیز به پیروی از وی یا برای نشان دادن علاقه خود به علم، به احداث مراکز تعلیم در شهرهای خود همت گماشتند. در این مدارس درس‌های زیر تدریس می‌شد. فقه، حدیث،

——————————————–

افتخار ایران | امام و جلال آل احمد

جلال آل احمد ۱۱ آذر ۱۳۰۲ تا ۱۸ شهریور ۱۳۴۸

افتخار ایران

فرزند ایران

امام و جلال آل احمد ۱۱ آذر ۱۳۰۲ تا ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ جلال آل احمد در ۱۱ آذر ۱۳۰۲ در خانواده‌ای مذهبی در محله ی سیدنصرالدین شهر تهران و در خانواده‌‌ای روحانی و اصالتاً اهل طالقان متولد شد و پرورش یافت.. وی پسرعموی سید محمود طالقانی بود. پدر و عمویش از مذبیون نامی آن زمان بودند و پدر جلال آل‌ احمد بر حسب اعتقادات و همچنین آمیخته شدن مذهب با تمامی ابعاد زندگی خانوادگی‌شان، تمایل داشت پسرش نیز راه او را ادامه دهد و جایگزینی به‌حق برای پدر باشد؛

از این رو جلال آل‌ احمد را برای ادامه‌ی تحصیل در علوم دینی به نجف فرستاد، اما جلال که چندان به علوم دینی و مذهب علاقه نداشت، از ادامه‌ی تحصیل در نجف سر باز زد و با وجود مخالفت و آزردگی شدید پدرش، به تحصیل در دوره‌های شبانه‌ی دبیرستان دارالفنون پرداخت و در سال 1322 در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشسرای عالی تهران فارغ‌التحصیل شد. جلال آل‌ احمد در سال‌های پایانی تحصیل، با کلام احمد کسروی و محمدحسن شریعت سنگلجی آشنا شد و به حزب توده پیوست و بدین ترتیب، دوره‌ی دکترای خود را در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی نیمه‌کاره رها کرد.

جلال در سال 1327 از حزب توده هم کناره گرفت و اولین داستان خود یعنی «دید و بازدید» را نوشت. جلال آل‌ احمد در سال 1327 با سیمین دانشور، اولین زن داستان‌نویس ایرانی، آشنا ‌شد و پس از مدتی کشمکش بر سر مخالفت خانواده‌‌اش با این وصلت، با سیمین دانشور ازدواج کرد و با همراهی همسرش و برقراری پیوند میان ادبیات و سیاست پا به عرصه‌ی پرآشوب اجتماعی آن دوران گذاشت و با خلق دومین اثرش یعنی «از رنجی که می‌بریم» وضعیت نابسامان زندانیان سیاسی آن زمان را به تصویر کشید و نماینده‌ی مردمی شد که مسائل اجتماعی عصر آزارشان می‌داد. در سال 1348 و به دنبال برکناری‌اش از سِمت معلمی توسط ساواک، راهی اسالم گیلان به قصد تبعیدی خودخواسته شد و در همان‌جا به مرگی نسبتاً مشکوک از دنیا رفت.

به گفته‌ی خواهرش، شمس آل‌ احمد، جلال به مرگی طبیعی از دنیا نرفته و احتمالاً ساواک او را به قتل رسانده است؛ اما همسرش، سیمین، نظری غیر از این دارد. کتابشناسی • پنج داستان (۱۳۵۰) (۵ داستان کوتاه) • نفرین زمین (۱۳۴۶) (یک داستان بلند) • سنگی بر گوری (نوشتهٔ ۱۳۴۲، چاپ ۱۳۶۰) (یک داستان بلند) • نون والقلم (۱۳۴۰) (یک داستان بلند) • مدیر مدرسه (۱۳۳

——————————————–

افتخار ایران | منوچهر فرهنگ : پدر علم اقتصاد ایران

منوچهر فرهنگ منوچهر فرهنگ (۱۲۹۸ در بابل ۵ بهمن ۱۳۸۸ در تهران)

افتخار ایران

فرزند ایران

 منوچهر فرهنگ (۱۲۹۸ در بابل ۵ بهمن ۱۳۸۸ در تهران) اقتصاددان ایرانی بود. او را پدر علم اقتصاد ایران می‌دانند.وی رئيس انجمن اقتصاددانان ايران است که مدرك دكتراي اقتصاد خود را از فرانسه گرفته است. دكتر منوچهر فرهنگ اولين فردي است كه كتاب معروف «نظريه عمومي اشتغال، بهره و پول» جان مينارد كينز را به فارسي ترجمه كرد.اين ترجمه در سال 1348 عنوان جايزه بهترين كتاب اقتصادي سال را از آن خود كرد.

فرهنگ پس از تحصیل دیپلم در ایران، از کشور فرانسه دکترای دولتی در اقتصاد دریافت کرد و کارهای مهمی در زمینه علم اقتصاد در ایران انجام داد که مهمترین آن تدوین کتاب «فرهنگ علوم اقتصادی» است که تاکنون بیش از ۲۵ بار به چاپ رسیده‌است. علاوه بر آن، ۲۰ جلد کتاب نوشته یا ترجمه کرده که مهمترین آن کتاب برنامه‌گذاری اقتصاد ایران، زندگی اقتصادی ایران و ترجمه کتاب تئوری عمومی بهره و پول جان مینارد کینز در سال ۱۳۴۹ بوده‌است. او به کمک بزرگان اقتصاد در سال ۱۳۵۳ انجمن اقتصاددانان ایران را راه‌اندازی کرد و سال اول پیرنیا رئیس بود و سپس فرهنگ تا آخر عمر به عنوان رئیس انجمن انجام وظیفه کرد.

فرهنگ در سال ۸۸ از طرف صداوسیما به عنوان چهره برتر اقتصاد در همایش اقتصاد و رسانه معرفی و تقدیر شد. فرهنگ با وجود سالمندی، همواره در سخنرانی‌های علمی ماهانه انجمن اقتصاددانان ایران در روزهای آخرین پنج شنبه هر ماه مشارکت فعال داشت و پس از سخنرانی استادان به جمع‌بندی و ارائه نظر علمی پیرامون سخنرانی می‌پرداخت.

کتابشناسی

نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول، جان مینارد کینز، منوچهر فرهنگ (مترجم)، ناشر: نشر نی

فرهنگ علوم اقتصادی: انگلیسی – فارسی، منوچهر فرهنگ، ناشر: آسیم

فرهنگ فشرده علوم اقتصادی: انگلیسی – فارسی، منوچهر فرهنگ، ناشر: البرز

فرهنگ علوم اقتصادی: انگلیسی – فارسی، منوچهر فرهنگ، ناشر: ذهن آویز

استراتژی و تاکتیک در شطرنج، منوچهر فرهنگ، عباس لطفی، ناشر: فرزین

قدرت و رونق: فزون رشدی کمونیستی و استبداد سرمایه‌داری، مانکر اولسون، منوچهر فرهنگ (مترجم)، ناشر: مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی

زبان عمومی و تخصصی مهندسی صنایع: ویژه داوطلبان آزمون کارشناسی ارشد گرایش‌های: صنایع – سیستمهای اقتصادی اجتماعی – مدیریت سیستم و بهره‌وری، سیداباذر نورحسینی، منوچهر فرهنگ

——————————————–

افتخار ایران | ایرج محجوب : روایت سپیدجامگان در دفاع مقدس

دکتر ایرج محجوب، پزشک جراح داوطلب جبهه متولد سال 1321

افتخار ایران

فرزند ایران

 دکتر ایرج محجوب، پزشک جراح داوطلب جبهه متولد سال 1321 خیابان مختاری تهران است. زمان جنگ، کارمند شرکت نفت و محل کار و سکونتش در نزدیکی پالایشگاه‌های نفت آبادان بود. همان روزهای اول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، خانواده‌اش را همراه آشنایان فرستاد به شهر تهران و خودش ماند در آبادان تا بتواند به مجروحین جنگی کمک کند.

او از همان لحظه‌های شروع جنگ تا سال 1363 در صحنه حضور داشت. کتاب‌های «سرداران سوله» و «روزی که در اتاق عمل گریستم» از خاطرات این پزشک به شمار می‌روند. از روزی هم که جنگ علیه ایران آغاز شد، همه گروه‌ها با توان خود به میدان رزم آمدند، پزشکان این سرزمین هم جزو یکی از این دسته‌ها بودند، که گاهی حتی با خانواده خود در میدان رزم حضور داشتند.

خاطرات وی در تحت عنوان کتاب «روزی که در اتاق عمل گریستم» روایتگر مصمم متعهدانه و خالصانه یک پزشک در عرصه زندگی، خدمات اجتماعی و بالاخره دفاع مقدس است که با بیانی واقع گرا، صادقانه و کاملاً مستند به بازگویی خاطرات دوران کودکی، نوجوانی، تحصیل و حضور در مراکز درمانی مختلف شرکت ملی نفت ایران در خوزستان و بالاخص بیمارستان‌های منطقه آبادان و سایر مناطق جنگی برای حفاظت از جان رزمندگان مجروح و ساکنین مناطق درگیر با جنگ تحمیلی پرداخته است.

خاطرات مربوط به ماه‌های محاصره آبادان و حضور صاحب خاطره در بیمارستان‌های مناطق عملیاتی دربردارنده اطلاعات و جزییات کمتر روایت شده‌ای است که بر ارزش تاریخی و اجتماعی کتاب اضافه کرده است و برخی از آنها می‌توانند محمل فعالیت‌های تحقیقی و مستند سازی مستقل شود. از آغاز جنگ با اغلب نیروهایی که در آبادان مستقر بودند و به عناوین مختلف به بیمارستان می‌آمدند، مثل بچه‌های مخابرات، ژاندارمری، افراد پلیس و غیره دوست شده بودم.

این دوستی‌ها بعدها کمک زیادی به من کرد. روابط اجتماعی من بسیار خوب بود و خیلی زود با بیماران و مردم عادی ارتباط برقرار می‌کردم. از جمله کسانی که با او دوستی پیدا کردم مرد بسیار شریف و والایی بود به نام آقای صیادی. او رئیس شورای مساجد بود و تعدادی زیر دستش کار می‌کردند. آقای صیادی مرتب به من تلفن می‌زد که چیزی احتیاج ندارم یا نه و برای من نسکافه، کمپوت، سیگار و سایر مایحتاجی که تهیه آن در آبادان مقدور نبود به بیمارستان می‌آورد یا توسط همکارانش می‌فرستاد.

——————————————–

سرباز وطن | سیدعلی خامنه ای : در میانه میدان1360

آیت الله سید علی خامنه ای

سرباز وطن

فرزند ایران

گوشه ای از مستند میانه میدان – حضور مقام معظم رهبری در مناطق جنگی آبادان و خرمشهر – 1360

——————————————–

افتخار ایران | مهدی بهادری نژاد : چهره ماندگار علمی -دارای نشان درجه یک دانش

مهدی بهادری نژاد مهدی بهادری‌نژاد، (زاده ی ۲۲ مرداد ۱۳۱۲ )

افتخار ایران

چهره ماندگار

فرزند ایران

مهدی بهادری نژاد مهدی بهادری‌نژاد، (زاده ی ۲۲ مرداد ۱۳۱۲ )در تهران- استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و از اعضای پیوسته ی فرهنگستان علوم ایران است. وی از چهره‌های ماندگار ایران و دارای نشان درجه ی یک دانش است. مهدی بهادری‌نژاد، تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز تهران گذراند.او در سال ۱۳۳۱ تحصیلات دانشگاهی را در رشته ی مهندسی مکانیک در دانشکدهی فنی دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۳۵ با کسب رتبه ی اول، فارغ‌التحصیل شد .

وی پس از مدتی کار در یک شرکت مهندسی مشاور در تهران، با استفاده از یک بورس تحصیلی دولتی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفته و پس از کسب مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه ویسکانسین، مدرک دکتری را از دانشگاه ایلینوی و در سال ۱۳۴۳ دریافت کرد.مهدی بهادری نژاد، پس از اخذ دکتری، برای دو سال در آمریکا به تدریس پرداخت و سپس به ایران بازگشت. پس از بازگشت به ایران، وی در دانشگاه شیراز به تدریس مشغول شد و در سال ۱۳۵۱ به مرتبه استادی رسید.وی در سال ۱۳۶۶ به دانشگاه صنعتی شریف منتقل شد و از آن زمان تا کنون در این دانشگاه به آموزش و پژوهش مشغول بوده‌است.

بهادری‌نژاد، علاوه بر این دانشگاه‌ها، به مدت ۱۲ سال در سه دانشگاه در آمریکا و یک دانشگاه در کانادا به تدریس و تحقیق پرداخته‌است. همچنین وی معادل ۳ تابستان در دو مرکز تحقیقاتی در اتریش و ایتالیا فعالیت پژوهشی داشته‌است. بهادری نژاد بیش از ۱۳۰ بار به ۳۴ کشور جهان جهت ارائه مقالات تحقیقاتی و ایراد سخنرانی در کنفرانس‌ها و سمینارهای بین‌المللی، یا بازدید از فعالیت‌های پژوهشی مسافرت نموده‌است..همچنین وی در سال ۱۳۸۰ و در اولین دوره انتخاب چهره‌های ماندگار، به عنوان چهره ماندگار کشور انتخاب شد.

در کارنامه ی وی بیش از ۱۰۰ مقاله علمی به زبان‌های انگلیسی و فارسی، تألیف دو جلد کتاب علمی – عرفانی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و اسپانیایی، یک کتاب عرفانی به زبان فارسی و سه کتاب در زمینه مهندسی مکانیک به زبان فارسی دیده می‌شود.وی در ۳۰ خرداد ۱۳۸۵، در مراسمی که در کتابخانه ملی ایران برگزار شد، توسط فرهنگستان علوم به عنوان چهره ی برجسته علمی برگزیده شد و نشان درجه یک دانش و لوح سپاس فرهنگستان توسط رئیس جمهور به وی اعطا شد.

——————————————–

افتخار ایران|مصطفی رحمان دوست-صد دانه یاقوت

مصطفی رحماندوست

فرزند ایران

افتخار ایران

مصطفی رحماندوست یکم تیر ۱۳۲۹ خورشیدی در همدان متولد شد. او شاعر خاطره‌انگیز و محبوب دوران کودکی نسل جوان و میانسال امروز است. شعر “صد دانه یاقوت” او را کمتر شخصی است که نشنیده باشد و حفظ نباشد. او شاعری است که بیش از سه نسل از کودکان و نوجوانان ایران‌زمین با اشعارش خاطره دارند.

از زمانی که کودک بود و تقریبا ۱۱ سال داشت، متوجه شد که استعداد درخشانی در شعر گفتن دارد. او در کودکی اشعار مثنوی مولوی را حفظ کرده بود، شعرهایی که مادرش گاهی برای او زمزمه می‌کرد. خودش درباره‌ کودکی خود می‌گوید: «پدرم قوی بنیه بود اما وقتی درباره کربلا شعر می‌خواند، اشکش در می‌آمد. برای من که او را قوی و زورمند می‌دیدم، دیدن اشک و اندوهش عجیب بود. خیلی دلم می‌خواست بدانم آن کلمه‌ها چه هستند و چه قدرتی دارند که پدر زورمندم را به گریه می‌نشاندند.»

وی پس از اخذ مدرک کارشناسی خود در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عنوان کارشناس کتاب‌های خطی در کتابخانه مجلس مشغول به کار شد.در ۱۳۷۱ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی گرفت و کمی بعد توانست درجه یک هنری (دکتری) را از آن خود کند.

رحماندوست پس از سال ۱۳۵۷ با عنوان مدیر مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان نوجوانان مشغول به کار شد.

از آن پس تا به امروز در سمت مدیر برنامه‌ کودک‌ سیما، سردبیر نشریه‌ پویه‌، مدیر مسئول نشریات رشد، مدیر کل دفتر مجامع و فعالیت‌های فرهنگی، سردبیر رشد دانش‌آموز، سردبیرسروش‌ کودکان و داور جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان (اصفهان) فعالیت کرده است.

رحماندوست به مدت سه سال مدیر کل دفتر مجامع و فعالیت‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد  اسلامی بوده است.

وی علاوه بر این، مدرس داستان نویسی و ادبیات کودکان و نوجوانان در دانشگاه‌ها نیز بوده است.

بیش از ۳۰ سال است که مصطفی رحماندوست بی وقفه برای کودک و نوجوان کار می کند و تمام فعالیت‌های او به هر شکلی به ادبیات مرتبط بوده است. او تا امروز بیش از ۳۱۴ اثر به صورت مجموعه شعر برای کودکان و نوجوانان، تالیف و ترجمه داستان و کتاب‌هایی درباره شیوه‌های قصه‌گویی و ادبیات کودک در ایران و جهان منتشر کرده است. کتاب‌های او به بیش از ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نسخه می‌رسد و بعضی از آثار او از جمله قصه «دو لاک‌پشت تنها»، «بازی با انگشت‌ها»، «سه قدم دورتر شد از مادر»، «دو تا عروس، دو تا داماد» و … به سیزده زبان ترجمه شده است.

آثار

آثاری چون نوشتم دوستت دارم، صد دانه یاقوت، سفید بود، سفید تنها بود، دست چپ دست راست، مثل پشمکه، به نام دوستم خدا، ۲ پر ۲ پر ۴ پر، آسمان هم خندید، ترانه‌های نوازش، بازی شیرین است، درسی برای گنجشک، توپ در تاریکی، بچه‌ها را دوست دارم، مرغ قشنگ تپلی، پرنده گفت: به! به!، صدای ساز می‌آید، خروس غصه خورد، زیباتر از بهار، فرهنگ آسان: دانشنامه ویژه کودکان و نوجوانان، فرهنگ ضرب‌المثل‌ها: مجموعه‌ای ارزشمند از ضرب‌المثل‌های ایرانی، ترانه‌های نوازش: شامل مجموعه‌ای از لالایی‌ها که از آن میان «لالایی عاشورا» از این شاعر برجسته بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مجموعه شعرهای «قصه پنج انگشت» و «بازی با انگشت‌ها» که ریشه در ادبیات فولکلور ایران دارد و تعدادی از اشعار این مجموعه به زبان سوئدی نیز ترجمه شده است.

——————————————–

افتخار ایران | غلامرضا تختی :جهان پهلوان ایران

غلامرضا تختی

افتخار ایران

فرزند ایران

افتخار ایران فرزند ایران جهان پهلوان تختی غلامرضا تختی با اصالت پدربزرگ (پدری) از کبودر آهنگ در جنوب تهران محله خانی‌آباد به دنیا آمد.رجب خان» (پدر تختی) متولد سال ۱۲۷۵ محلهی دروازه غار تهران و مادرش از خانوادهٔ سنتی تهران بود. [ غُلام‌رضا تَختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ ۱۷ دی ۱۳۴۶) که با عنوان جهان‌پهلوان تَختی نیز شناخته می‌شود؛ ورزشکار ایرانی رشته کشتی آزاد بود. وی در بازی‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن توانست پس از امامعلی حبیبی، دومین مدال طلای ورزشکاران ایرانی در بازی‌های المپیک را به دست آورد.

او با کسب این مدال، به همراه دو نشان نقره که در بازی‌های المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم از آن خود کرد، تا اکنون پرافتخارترین کشتی‌گیر ایرانی در المپیک است. تختی همچنین دو قهرمانی و دو نایب‌قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی کشتی جهان و همچنین نشان طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را در دوران فعالیت خود به دست آورد.

او در کشتی پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای نیز فعالیت داشت و صاحب بازوبند پهلوانی ایران در سه سال پیاپی بود. تختی همچنین از چهره‌های محبوب و مشهور فرهنگ عامه ی ایرانیان است و در فرهنگ ورزشی ایران، بسیاری وی را نماد «پهلوانی» و «جوانمردی» می‌دانند.

پس از رخداد زمین‌لرزه ی بوئین زهرا که ده‌ها هزار کشته و مجروح در پی داشت، فعالیت‌های او و تنی چند از پهلوانان برای امدادرسانی و کمک به زلزله‌زدگان؛ موجی از شور و وحدت ملی را در ایران برانگیخت و کمک‌های فراوانی برای آسیب‌دیدگان ارسال شد. او همچنین فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران بود.تختی در ۱۷ دی ۱۳۴۶ درگذشت و جنازهٔ او درحالی‌که خودکشی کرده بود در هتل آتلانتیک تهران پیدا شد اما مسائلی مانند رابطه ی او با جبهه ملی، موجب شکل‌گیری شایعه ی قتل او توسط ساواک شد.

——————————————–

افتخار ایران | جبار باغچه بان

جبار باغچه بان

افتخار ایران

فرزند ایران

فرزند ایران جبار باغچه بان بنیان‌گذار نخستین کودکستان در شهرستان مرند و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز بود. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود جبار عسگرزاده (باغچه بان) فرزند عسگر، آموزگار و نویسنده بزرگ کودکان و از پیشگامان آموزش و پرورش نو در ایران، در سال ۱۲۶۴ خورشیدی در شهر ایروان ارمنستان زاده شد.

پدرش معمار و شیرینی پز بود. او که به سبب سختگیری پدرش نتوانست در مدرسه‌های جدید آموزش ببیند، نزد یک روحانی، قرآن و سپس زبان فارسی را فرا گرفت در ۱۵ سالگی به ناچار برای گذراندن زندگی، درس و مشق را رها کرد و مانند پدرش به کار معماری و شیرینی‌پزی پرداخت. در کنار این پیشه، پنهانی به دخترانی که خواستار با سواد شدن بودند، در خانه‌های‌شان آموزش می‌داد. عسگر زاده در سال ۱۹۰۵ میلادی و ۱۲۸۴ ش در هنگامه درگیری‌های ارمنیان و مسلمانان قفقاز به زندان افتاد. او خبرنگار روزنامه، طنز نویس و طنز سرا بود و مدیریت مجله فکاهی، لک لک ایروان را به عهده داشت. عسگر زاده، در سال پایانی جنگ اول جهانی به ترکیه رفت و پس از شکست دولت عثمانی در جنگ، در سال ۱۲۹۸ ش، با کاروان آوارگان جنگ راهی ایران شد.

پس از پشت سر گذاشتن دشواری‌های بسیار و بیماری‌های سخت سرانجام به شهر مرند در آذربایجان رسید و در دبستان احمدیه آن شهر آموزگار شد. بیشتر شاگردان این مدرسه دچار بیماری کچلی و تراخم بودند. باغچه‌بان ناچار بود افزون بر آموزش آن‌ها، به فکر درمان بیماری‌شان هم باشد. در پایان اولین سال کار خود، ۱۵ نفر از شاگردان کلاس اول او، با میانگین درسی بسیار خوب موفق شدند به کلاس بالاتر راه یابند.او در سال ۱۳۲۵ تلفن گنگ را ویژه ناشنوایان اختراع کرد و آن را به نام خود به ثبت رساند. از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۶ مجله «زبان» را منتشر می‌کرد. در سال ۱۳۳۰ کانون کر و لال‌ها از سوی او راه اندازی شد. در سال ۱۳۲۳، باغچه بان در آموزشگاه خود دوره یکساله‌ای برای تربیت آموزگاران ویژه ناشنوایان ترتیب داد.

دانش آموختگان این دوره در همان آموزشگاه به کار پرداخت موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در سال ۱۳۹۵ جایزه‌ای را به نام او با نام جایزهٔ «جبار باغچه‌بان، همزاد سیمرغ» برای گسترش ترویج خواندن و سوادآموزی پایه از راه ادبیات کودکان راه اندازی کرد که نخستین دوره آن در آبان ماه ۱۳۹۵ همراه با برگزاری نخستین همایش «با من بخوان» برگزار شد.

——————————————–

افتخار ایران | علامه حلی : کسی که اولین حکوت شیعه را تاسیس کرد

علامه حلی

افتخار ایران

فرزند ایران

علامه حلی حسن بن یوسف بن مطهّر حلی، معروف به علامه حلی در ۲۹ رمضان سال ۶۴۸ قمری در حله در عراق به دنیا آمد پدرش یوسف بن مطهر از متکلمان و عالمان علم اصول در حله بود او چند سال بیشتر نداشت که با راهنمایی پدرش برای یادگیری قرآن به مکتب رفت و خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت. سپس مقدمات و ادبیات عرب و علوم فقه، اصول فقه، حدیث و کلام را نزد پدرش و دایی‌اش محقق حلی آموخت.

او در ادامه، علوم منطق، فلسفه و هیئت را نزد اساتید دیگر، به‌ویژه خواجه نصیرالدین طوسی فراگرفت و قبل از رسیدن به سن بلوغ به درجه اجتهاد رسید. علامه حلی به ‌سبب کسب فضیلت‌های بسیار در سن کم در نزد خانواده و دانشمندان به جمال الدین مشهور شد. فقیه و متکلم شیعه در قرن هشتم هجری. وی بیش از ۱۲۰ کتاب در رشته‌های مختلف علمی مثل فقه، کلام، تفسیر، منطق، اصول، و رجال نگاشته که برخی از آنها جزو منابع تدریس و تحقیق در حوزه‌های علمیه شیعه است.

علامه حلی دارای نقش مهمی در گسترش فقه شیعه دانسته می‌شود و همچنین گفته می‌شود که وی مبانی کلامی و اعتقادی شیعه را با تکیه بر مبانی عقلی تبیین کرد. کتاب‌های باب حادی‌عشر و کشف المراد علامه حلی که شرح تجرید الاعتقاد خواجه نصیرالدین طوسی است، جزء منابع اصلی مطالعه اعتقادات در شیعه به شمار می‌رود. نهج الحق و کشف الصدق، خلاصة الاقوال، الجوهر النضید، تذکرة الفقهاء، قواعد الاحکام و مختلف الشیعه معروف‌ترین آثار او هستند. علامه حلی نخستین کسی دانسته شده که با لقب آیت‌الله خوانده شد. قطب‌الدین رازی، فخرالمحققین، ابن‌معیه و محمد بن علی جرجانی از شاخص‌ترین شاگردان وی بوده‌اند. حضور او در ایران و دربار سلطان محمد خدابنده دارای نقش موثری در رواج مذهب تشیع در ایران دانسته شده است.

پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را بر عهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد، علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸‌سالگی مرجعیت شیعه را بر عهده گرفت. علامه نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب آیت‌الله خوانده شد.ابن‌‌حجر عسقلانی‌ او را «آیة فی‌ الذکاء» خوانده‌ است‌ شرف‌الدین شولستانی، شیخ بهایی و محمدباقر مجلسی، در اجازه‌نامه‌هایی که‌ برای‌ شاگردان‌ خود نوشته‌اند، از علامه حلی با عنوان آیت‌ ایت الله نام برده اند.

——————————————–

افتخار ایران | مجدالدین احمد غزالی : عارف و فقیه نامدار ایرانی

احمد غزالی

افتخار ایران

فرزند ایران

افتخار ایران احمد بن محمد غزالی مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی (۴۵۲۵۲۰ ه. ق)، برادر کوچکتر ابو حامد محمد غزالی بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و حجت‌الاسلام بود. تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، براساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالاً احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در۴۵۲ یا ۴۵۳ به دنیا آمده‌است.

وی یکی از فقهای بزرگ سده ی پنجم هجری و زاده ی شهر توس بود. او هم چنین از بزرگ‌ترین عارفان و صوفیان عصر خود بود و اثر بزرگ وی سوانح العشاق نیز در همین باب تألیف شده‌است. این کتاب بزرگانی چون عراقی و عبدالرحمان جامی را تحت تأثیر قرار داده‌است. احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوّف گرایید. احمد غزالی مرید شیخ ابوبکر نساج طوسی بود و نسّاج نیز با پنج واسطه مرید جنید بغدادی محسوب می‌شود.

احتمالاً احمد تا سال ۴۸۷ ه.ق که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بوده‌است. غزالی از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در نظامیه بغداد به نیابت از برادرش (محمّد) -که به سفری دراز رفته بود- تدریس می‌کرد. دراویش سلسله نعمت‌اللهی احمد غزالی را هفتمین قطب این سلسه بعد از غیبت کبرای امام دوازدهم به‌شمار می‌آورند. شیخ احمد غزالی در سنه ی ۵۲۰ در شهر قزوین وفات یافت. مدفن وی مسجد «احمدیه» در شهر قزوین است.

عبدالواحد آمدی گردآورنده غررالحکم و در الکلم و نیز ابن شهرآشوب نویسنده مناقب آل ابی طالب از شاگردان او بوده اند و او را به تشیع و بزرگی ستوده اند. عین القضات همدانی و ابونجیب سهروردی و شیخ ابوالفضل بغدادی از شاگردان او بوده اند. جانشین وی در طریقت شیخ ابوالفضل بغدادی است. البته از طریق ابونجیب سهروردی نیز سلاسل کبرویه و سهروردیه و ذهبیه جاری شده اند.

——————————————–